70067 P-51 B/C Mustang™

70067 P-51B/C Mustang™

P-51B/C Mustang™, model plastikowy w skali 1/72.

W zestawie:

• Części plastikowe Arma Hobby
• Maski do malowania kabiny i kół
• Kalkomania z trzema wariantami oznakowania

Warianty oznakowania:

• P-51B-5-NA Mustang, 43-6315/AJ-A, „Ding Hao”, pilot: Maj. James H. Howard MH, 356th Fighter Squadron, 354th Fighter Group, Boxted, Wielka Brytania, kwiecień 1944 r.                                
• Mustang III, KH516/WC-F, pilot: Kpt. Jerzy Mencel DFC, 309 Dywizjon PSP, zestrzelenie odrzutowego Me-262 9 kwietnia 1945.
• P-51C-10-NT Mustang, 43-25045/C3-W, „Snookie”, pilot: Lt. Edward T. Pawlak, 382nd Fighter Squadron, 363rd Fighter Group, France, lipiec 1944 r.

Więcej o modelu Mustanga

Artykuły, zdjęcia w wysokiej rozdzielczości można znaleźć pod linkiem do naszego bloga.

Wyprodukowano na licencji Boeinga. Boeing, P-51 Mustang i charakterystyczne logo Boeinga, oznaczenia produktów i szata graficzna są znakami towarowymi firmy Boeing Company.

Historia Mustanga:

Podczas ofensywy lotniczej nad III Rzeszą Siły Powietrzne Armii Amerykańskiej (USAAF) potrzebowały dobrego i taniego myśliwca dalekiego zasięgu, który towarzyszyłby bombowcom na dużej wysokości w drodze do celu. Pierwsze wersje samolotu P-51/P-51A Mustang z silnikiem Allison sprawdziły się jako maszyna myśliwska i rozpoznawcza operująca na niskim pułapie, jednak brak drugiego biegu sprężarki silnika nie pozwalał na uzyskanie zadowalających osiągów na wysokości powyżej 4,5 tys.  m.  Myśliwce P-47 nie mogły latać tak daleko, a P-38 nie były dostępne w wystarczającej liczbie. Rozwiązaniem tego problemu było zainstalowanie w płatowcu P-51A brytyjskiego silnika Rolls-Royce Merlin 66 (stosowano go w Spitfire IX/XVI) z dwustopniową sprężarką, produkowanego już w USA na licencji w zakładach Packard pod zaznaczeniem V-1650. Powstała w ten sposób wersja, P-51B Mustang, była zdolna do lotu z Anglii do Berlina i rozwiązywała problem eskorty dziennych nalotów bombowych nad Niemcy. Masową produkcję nowej wersji Mustanga prowadzono w zakładach North American w Kalifornii pod oznaczeniem P-51B-NA i w Teksasie pod oznaczeniem P-51C-NT. Samoloty wersji produkcyjnych różniły się drobnymi szczegółami wprowadzanymi wraz z rozwojem konstrukcji, jak np.: dodatkowy zbiornik paliwa za kabiną pilota czy płetwa stabilizacyjna przez statecznikiem pionowym. Ponad dwieście sztuk przebudowano w wersję fotorozpoznawczą F-6C przez zabudowanie kamer w kadłubie za kabiną pilota. Łącznie wyprodukowano 3738 samolotów wersji B i C. Aż 900 z nich, pod oznaczeniem Mustang Mk III, przekazano do RAF oraz do Polskich Sił Powietrznych, RAAF, RCAF i Wolnych Francuzów. Brytyjskie modyfikacje to udoskonalona owiewka kabiny tzw. Malcolm Hood (wprowadzona też w amerykańskich P-51A oraz B/C), osłony przeciwodblaskowe za rurami wydechowymi i skrzela na otworach filtra przeciwpyłowego. Myśliwce P-51B/C były uzbrojone w 4 km kalibru 12,7 mm w skrzydłach. Na zaczepach podskrzydłowych przenosiły bomby 250 i 500 funtowe oraz aluminiowe zbiorniki paliwa o pojemności 75 galonów i papierowe - 108 galonów. Samoloty P-51B/C Mustang wprowadzono do służby na europejskim teatrze działań pod koniec 1943 roku. Odegrały one kluczową rolę w złamaniu oporu lotnictwa myśliwskiego niemieckiej Luftwaffe w 1944 roku. Służyły także w rejonie Morza Śródziemnego oraz na birmańsko-chińskim teatrze działań wojennych. Obok zadań eskortowych Mustangi wykonywały działania wsparcia naziemnego i zwalczania rakiet V-1. Od połowy 1944 roku były stopniowo zastępowane przez samoloty nowej wersji P-51D/K.